บทที่ 415 วันแยกจากกันรู้สึกเหมือนนิรันดร์

แอนน์ระเบิดอารมณ์ออกมา "วิลลาร์ด ผมฉัน!"

เธอผลักวิลลาร์ดออกไป หยิบกระจกเล็กๆ ออกมาจากเป้ แล้วก็เห็นว่าผมด้านข้างของเธอไหม้เกรียมจนหงิกงอ ด้วยความโมโห เธอจึงเตะวิลลาร์ด

วิลลาร์ดทำสัญญาณมือไว้ข้างหลัง ก่อนจะถามอย่างกังวล "เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"

"ตาบอดหรือไง" แอนน์คว้าปอยผมที่ไหม้แล้วโบกไปมาตรงหน้าเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ